De Grenadier Guards, een van de oudste regimenten van het Britse leger, hebben immers een bijzondere band met onze regio want het British Monarch's first Regiment of Foot Guards werd namelijk in 1656 opgericht in Brugge tijdens de ballingschap van Koning Charles II.
Met hun typische berenmutsen en rode uniformen, traden de bandleden afgelopen zondag op aan de Grote Markt in Ieper en namen ook deel aan de dagelijkse Last Post plechtigheid onder de Menenpoort.
Als voorzitter van de Commissie Buitenlands Beleid legde Cathy namens het Vlaams parlement een krans neer. In haar speech tijdens de voorafgaande receptie in de Lakenhal benadrukte ze het toonaangevend werk dat West-Vlaamse musea zoals het In Flanders Fields Museum in Ieper verrichten om oud en vooral ook jong te laten reflecteren over oorlog en vrede.
Hieronder de voltekst van Cathy haar speech.
Dames en heren,
Beste aanwezigen,
Het is voor mij een eer om U namens het Vlaams Parlement toe te spreken.
Vlaanderen is een open en zelfbewuste regio, met ook een eigen Vlaams buitenlands beleid. Van meet af aan is het internationaal optreden van Vlaanderen dan ook gericht op nauwe handelsrelaties in het bijzonder met het UK post brexit en met onze buurlanden. Ook zet het Vlaamse buitenlands beleid in op culturele uitwisselingen en op Europese en multilaterale samenwerkingen. Tot slot gaat Vlaanderen resoluut voor het uitdragen van waarden als vrede, mensenrechten, democratie en internationale rechtsorde.
De Westhoek, Flanders Fields, is getekend door de Eerste Wereldoorlog. De Groote Oorlog is hier vandaag nog steeds niet vergeten, het staat in ons geheugen gegrift en het Vredesmonument in Diksmuide herinnert ons dag na dag aan de gedachte van ‘Nooit meer Oorlog’.
Het landschap draagt nog steeds de littekens van vier jaar vreselijke oorlog. Oude loopgraven, de Dodengangen, doorsnijden de streek. Bommenkraters zoals in de Palingbeek vullen zich met water als symbool voor tranen van verdriet. Hier vindt men met de regelmaat van de klok obussen in landbouwvelden. De militaire begraafplaatsen liggen verspreid op elke heuvel. Talloze musea en erfgoedsites vertellen het verhaal van deze oorlog in al haar aspecten: In Flanders Fields, Passchendaele, Talbot House, Lyssenthoek om er maar enkele te noemen.
In aanloop naar de 100e verjaardag van de Groote Oorlog werd dan ook sterk geïnvesteerd in toeristische onthaalinfrastructuur, bezoekerscentra, nieuwe museale belevingen en toegankelijke begraafplaatsen. Na deze bijzondere herdenkingsperiode werd de focus verlegd naar het verhaal van de wederopbouw en hoe de Westhoek herrees uit zijn as. In april van dit jaar ging het project ‘Landscapes’ van start dat met exposities, wandel- en fietsroutes, nieuwe belevingen opnieuw een andere blik werpt op het oorlogsverleden van de regio en inzoomt op hoe het landschap tot op vandaag getekend wordt door de oorlogsgruwel.
Door aandacht te besteden aan de vele aspecten van een oorlog en dit in een actuele context te plaatsen, zetten we in op een ethisch en meerstemmig herdenkingstoerisme. Meer dan 50 nationaliteiten streden mee in deze oorlog. Niet te verwonderen dat Amerikanen, Canadezen, Britten, Duitsers en zelfs Indiërs deze Vlaamse velden waar poppy’s groeien en waar hun grootvaders of overgrootvaders streden of begraven liggen, willen ontdekken. We laten de vele bezoekers ook reflecteren over oorlog en vrede. In het bijzonder willen we de jongere generaties aanspreken. Kennis van de (oorlogs)geschiedenis blijft belangrijk.
Het onderwijs speelt een rol maar evenzeer onze erfgoedprofessionals en vele vrijwilligers in de erfgoedsector. Ze laten jongeren ook dieper nadenken over de betekenis van oorlog en geweld, over democratie, geweldloosheid en vrede. Vredeseducatie is niet altijd makkelijk, het schuurt af en toe maar het is wel cruciaal. De wereldpolitiek vandaag maakt die opdracht alleen maar urgenter en belangrijker. De beelden op televisie uit Oekraïne lijken akelig goed op de beelden uit het In Flanders Fields museum. Ook krachtmetingen verder van huis zoals het recent opnieuw oplaaiende geweld tussen Israël en Palestina of zgn. vergeten oorlogen zoals tussen Armenië en Azerbeidzjan over het grensgebied Nagorno-Karabach moeten onder de aandacht gehouden worden. Het zijn dan ook thema’s die in de Vlaamse Commissie Buitenlands Beleid aan bod komen.
Het Vlaams Parlement richtte in 2004 het Vlaams Vredesinstituut op. Met grondige analyses informeert en stimuleert dit instituut het maatschappelijk debat over vrede en geweldpreventie, in Vlaanderen en daarbuiten. Het oorlogsverleden herdenken en werken aan vrede, het zijn en blijven doelstellingen die wij, Vlaamse politici erg belangrijk vinden.
